Hein Schwalbach

1. Vorsitzender 1970-2003

 

 


Ne Freund hätt ons verlosse,
wie man en sälde fenk.
Me kann et noch net fasse,
ich han jekresche, wie eh Kenk.

Jot 50 Johr dät ons verbinde,
en Freundschaft, die me höck kom kennt.
Och Neid on Missgunst, wat höck su üblich,
wor für ons Zwei doch emme fremb.

Et wut gewandert un gespellt,
gesonge off bes en de Naat,
un offmols möt ich he noch sage,
wut och bes morgens durchjemaat.

Bei einije der Leeder
hotte me Trone em Gesich,
su es dat halt beim senge,
weil och et Hätz metsprich.

"Uns geht die Sonne nicht unter...",
dat songe off mir zwei,
doch dat bestemb ne Andere,
wie schnell es et vorbei.

Ke Stöndche möt ich messe,
die zesamme mir verbraht,
wer ons gekannt, der wes doch,
wie van Hätze wut jelaach.

Mir werde wiggere mache,
su jot, wie et nur jeht,
doch dohn mir emme merke,
datt öfferall er fählt.

 

 

 

Im Gedenken an den im Jahre 2003 verstorbenen langjährigen Vorsitzenden Heinrich Schwalbach schrieb Hubert (Huppa) Wolff im November 2003 dieses Gedicht in Dürener Mundart